Îmânın ikinci şartı meleklere inanmaktır. Melekler nurdan yaratılmış, istedikleri sûret ve şekillere girebilen rûhânî ve latif varlıklardır.Meleklerde erkeklik ve dişilik yoktur. Onlar, emrolundukları şeylerde Allâh’a isyan etmezler. Yorulup usanmazlar. Yemek,içmek gibi ihtiyaçları yoktur. Kimi gökte, kimi yerde, kimisi de Arş’ta vazîfelidirler. Sayılarını ancak
Allâhü Teâlâ bilir. İçlerinden dört büyük melek, meleklerin peygamberleridir.
DÖRT BÜYÜK MELEK
1- Cebrâîl (a.s.): Cenâb-i Hakk’ın kitaplarını peygamberlere getirmeye, yani vahye memur, Allâh ile resûlleri arasında bir vasıta ve elçidir.
2- Mikâîl (a.s.): Bir kısım hadiselerin; Mesela rüzgârların, yağışların, hubûbâtın ve bitkilerin meydana getirilmesine memurdur.
3- İsrâfil (a.s.): Sûrun üflenmesi, kıyamet gününün meydana gelmesi, insanların ve cinlerin kıyamette tekrar dirilmeleri hususlarına memurdur.
4- Azrâîl (a.s.): İnsan ve cinlerden eceli gelenlerinin ruhlarını almaya memurdur. Yani, Allâhü Teâlâ’nın emriyle canlarını alır.
Ayrıca her insanda, 384 vazîfeli melek vardır. Bunlardan, Kirâmen Kâtibîn melekleri insan ne yaparsa onu yazmakla vazifelidirler.
